پیش بینی زمان مطالعه: 7 دقیقه

چه افرادی برای کاشت ایمپلنت اشترومن مناسب نیستند؟

ایمپلنت اشترومن به عنوان یکی از پیشرفته ترین و با کیفیت ترین روش های جایگزینی دندان در جهان شناخته می شود، اما همه افراد کاندیدای مناسب برای استفاده از آن نیستند. در واقع، شناخت این که چه کسانی نمی توانند از ایمپلنت اشترومن استفاده کنند؟ برای جلوگیری از مشکلات درمانی و افزایش شانس موفقیت کاشت بسیار مهم است. برخی بیماری ها، شرایط فیزیکی یا سبک زندگی می توانند مانع انجام این روش شوند و نیاز به بررسی تخصصی توسط دندانپزشک دارند. در این مقاله به مهم ترین این شرایط و دلایل پرداخته خواهد شد.

 

کاشت ایمپلنت اشترومن

موارد منع استفاده از ایمپلنت دندان اشترومن

 

موارد منع استفاده از ایمپلنت دندان اشترومن

ایمپلنت دندان اشترومن به دلیل کیفیت ساخت بالا و ماندگاری طولانی، انتخاب محبوب بسیاری از بیماران است. با این حال، شرایط خاصی وجود دارد که می تواند مانع استفاده از این روش شود. آشنایی با موارد منع استفاده از ایمپلنت دندان اشترومن به بیماران کمک می کند تا تصمیم آگاهانه تری بگیرند و از بروز مشکلات احتمالی جلوگیری کنند.

  1. بیماری های کنترل نشده لثه و دهان
    بیماری های لثه مانند پریودنتیت پیشرفته یا عفونت های دهانی می توانند باعث عدم جوش خوردن صحیح ایمپلنت با استخوان فک شوند. قبل از کاشت، باید این مشکلات به طور کامل درمان شوند.
  2. کمبود تراکم یا حجم استخوان فک
    ایمپلنت نیاز به پایه استخوانی محکم دارد. افرادی که به دلیل تحلیل استخوان یا ضربه، تراکم استخوانی کافی ندارند، بدون پیوند استخوان نمی توانند از ایمپلنت اشترومن استفاده کنند.
  3. بیماری های سیستمیک کنترل نشده
    دیابت کنترل نشده، بیماری های قلبی شدید، مشکلات انعقاد خون یا ضعف سیستم ایمنی می توانند روند بهبود و جوش خوردن ایمپلنت را مختل کنند و احتمال شکست درمان را بالا ببرند.
  4. مصرف برخی داروها
    داروهای کورتونی، بیس فسفونات ها یا داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی می توانند تأثیر منفی بر روی ترمیم بافت استخوانی بگذارند و کاشت ایمپلنت را با مشکل مواجه کنند.
  5. سیگار کشیدن مداوم
    سیگار باعث کاهش خون رسانی به بافت لثه و استخوان شده و احتمال عفونت و پس زدن ایمپلنت را افزایش می دهد. کاهش یا ترک مصرف قبل و بعد از جراحی ضروری است.
  6. سن پایین و رشد کامل نشده فک
    افرادی که فک آن ها هنوز در حال رشد است (معمولاً زیر ۱۸ سال)، نمی توانند از ایمپلنت استفاده کنند؛ زیرا رشد فک باعث تغییر موقعیت ایمپلنت خواهد شد.

ایمپلنت اشترومن روشی ماندگار و موثر برای جایگزینی دندان های از دست رفته است، اما برای همه افراد مناسب نیست. بررسی دقیق شرایط بیمار توسط متخصص، بهترین راه برای اطمینان از موفقیت درمان است.

مشکلات پزشکی که ایمپلنت دندان را غیرممکن می کنند

ایمپلنت دندان یکی از موفق ترین روش های جایگزینی دندان های از دست رفته است، اما این درمان برای همه افراد مناسب نیست. برخی مشکلات پزشکی یا شرایط خاص می توانند شانس موفقیت کاشت ایمپلنت را به شدت کاهش دهند یا آن را کاملاً غیرممکن کنند. آگاهی از این موارد، قبل از تصمیم گیری، کمک می کند تا از صرف هزینه و زمان بی نتیجه جلوگیری شود.

  1. بیماری‌ های کنترل نشده لثه
    وجود عفونت یا التهاب شدید لثه (پریودنتیت پیشرفته) باعث می شود استخوان اطراف دندان ها به مرور تحلیل برود. اگر این مشکل درمان نشود، پایه ایمپلنت نمی تواند به استخوان فک محکم متصل شود و به سرعت شل یا پس زده خواهد شد. قبل از کاشت ایمپلنت، درمان کامل بیماری لثه ضروری است.
  2. دیابت کنترل نشده
    افرادی که قند خون آنها بالا و کنترل نشده است، با مشکلات ترمیم زخم مواجه هستند. این شرایط می تواند منجر به تأخیر در جوش خوردن ایمپلنت به استخوان و افزایش خطر عفونت شود. پزشکان توصیه می کنند قند خون قبل از جراحی به سطح نرمال یا نزدیک به آن برسد.
  3. مشکلات شدید قلبی یا فشار خون بالا
    بیماری های قلبی عروقی جدی، مانند آنژین ناپایدار یا نارسایی قلبی پیشرفته، و فشار خون بسیار بالا می توانند خطر بیهوشی یا جراحی را افزایش دهند. پیش از هر اقدامی، باید با متخصص قلب مشورت شود تا اطمینان حاصل گردد که انجام ایمپلنت بی خطر است.
  4. اختلالات سیستم ایمنی
    بیماری هایی مثل ایدز یا مصرف داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی (برای پیوند اعضا یا درمان های شیمی درمانی) باعث کاهش توان بدن برای ترمیم بافت می شوند. این مسئله می تواند منجر به عدم موفقیت در یکپارچه شدن ایمپلنت با استخوان شود.
  5. مشکلات شدید استخوان فک
    کاهش تراکم استخوان یا تحلیل شدید فک به دلیل از دست دادن طولانی مدت دندان، مانع کاشت مستقیم ایمپلنت می شود. در چنین شرایطی معمولاً پیوند استخوان یا روش های بازسازی پیش از جراحی اصلی انجام می گیرد.
  6. مصرف مداوم سیگار
    سیگار با کاهش جریان خون در بافت های دهان، روند بهبود و جوش خوردن ایمپلنت را مختل می کند. حتی اگر عمل جراحی موفق باشد، خطر عفونت و شکست ایمپلنت در افراد سیگاری چند برابر بیشتر از افراد غیرسیگاری است.

همه افراد پیش از کاشت ایمپلنت باید تحت معاینه دقیق و آزمایش های لازم قرار بگیرند تا شرایط پزشکی آنها بررسی شود. در صورت وجود مشکلات، درمان های پیشگیرانه یا تغییر سبک زندگی می تواند مسیر را برای دریافت ایمپلنت موفق هموار کند.

آیا پوکی استخوان بر کاشت ایمپلنت تأثیر دارد؟

بله، پوکی استخوان می تواند بر موفقیت کاشت ایمپلنت دندان تأثیر قابل توجهی بگذارد. این بیماری باعث کاهش تراکم و استحکام استخوان ها می شود و ممکن است استخوان فک توان کافی برای نگهداری محکم پایه ایمپلنت را نداشته باشد. از آنجا که فرآیند موفقیت ایمپلنت به یکپارچه شدن آن با استخوان (اسئواینتگریشن) وابسته است، ضعف در کیفیت یا حجم استخوان می تواند باعث شل شدن، پس زدن یا شکست ایمپلنت شود.

با این حال، پوکی استخوان همیشه مانع قطعی برای ایمپلنت نیست. بسیاری از بیماران با این مشکل، با روش های درمانی پیشگیرانه مانند مصرف داروهای تقویت کننده استخوان، پیوند استخوان یا استفاده از ایمپلنت های خاص با طراحی ویژه، می توانند همچنان کاندید مناسب این جراحی باشند. ارزیابی دقیق تراکم استخوان فک توسط پزشک و انجام آزمایش های لازم، پیش از هر تصمیم گیری، ضروری است تا بهترین نتیجه و طول عمر بالای ایمپلنت تضمین شود.

چرا سیگار و قلیان شانس موفقیت ایمپلنت را کاهش می دهند؟

سیگار و قلیان به چند دلیل مهم شانس موفقیت ایمپلنت دندان را کاهش می دهند. نیکوتین موجود در دود این مواد باعث تنگ شدن رگ های خونی و کاهش جریان خون در بافت های لثه و استخوان فک می شود. این موضوع روند ترمیم زخم و اتصال ایمپلنت به استخوان (اسئواینتگریشن) را کند یا مختل می کند. همچنین دود و مواد سمی موجود، با ایجاد التهاب مزمن در لثه، محیط دهان را مستعد عفونت می سازند.

علاوه بر این، مصرف مداوم سیگار یا قلیان باعث کاهش تراکم استخوان و تضعیف سیستم ایمنی می شود، که هر دو عامل می توانند به شل شدن یا شکست ایمپلنت در ماه ها یا سال های بعد منجر شوند. به همین دلیل بسیاری از متخصصان توصیه می کنند که بیماران حداقل چند هفته قبل و بعد از جراحی، مصرف این مواد را متوقف کنند تا شانس موفقیت ایمپلنت به حداکثر برسد.

محدودیت‌ های سنی برای ایمپلنت اشترومن

محدودیت‌ های سنی برای ایمپلنت اشترومن بیشتر به شرایط رشد استخوان فک و سلامت عمومی فرد بستگی دارد تا صرفاً عدد سن. به طور معمول، ایمپلنت برای نوجوانان توصیه نمی شود، زیرا رشد فک هنوز کامل نشده است و نصب ایمپلنت در این مرحله می تواند باعث ایجاد مشکلات ظاهری و عملکردی در آینده شود. معمولاً پزشکان پیشنهاد می کنند که کاشت ایمپلنت پس از اتمام رشد فک، یعنی حدود ۱۸ سالگی در دختران و ۲۰ سالگی در پسران، انجام شود.

از سوی دیگر، در سنین بالا نیز محدودیت قطعی وجود ندارد، اما کیفیت و تراکم استخوان، وضعیت سلامت عمومی، و وجود بیماری هایی مانند پوکی استخوان یا دیابت باید ارزیابی شوند. در واقع، اگر فرد سالم باشد و شرایط استخوانی مناسب داشته باشد، حتی در سنین بالای ۷۰ یا ۸۰ سال هم می تواند از ایمپلنت اشترومن بهره ببرد. به همین دلیل، ارزیابی دقیق توسط متخصص ایمپلنت پیش از تصمیم‌گیری، ضروری است.

بررسی آلرژی‌ ها و حساسیت‌ های نادر به مواد ایمپلنت

بررسی آلرژی‌ ها و حساسیت‌ های نادر به مواد ایمپلنت اهمیت زیادی دارد، هرچند این موارد بسیار کم پیش می آیند. ایمپلنت‌ های اشترومن معمولاً از تیتانیوم خالص یا آلیاژهای تیتانیومی ساخته می شوند که سازگاری بالایی با بدن دارند و به ندرت باعث واکنش آلرژیک می شوند. با این حال، در برخی افراد حساسیت نادر به فلزات مانند تیتانیوم یا عناصر آلیاژی (مانند وانادیوم یا آلومینیوم) گزارش شده است که می تواند منجر به التهاب، قرمزی یا احساس سوزش در ناحیه کاشت شود.

برای اطمینان، در افرادی که سابقه آلرژی شدید یا واکنش به فلزات دارند، می توان پیش از کاشت، تست حساسیت پوستی یا آزمایش خون انجام داد. در صورت تایید حساسیت، پزشک ممکن است از ایمپلنت‌ های زیرکونیا یا سایر مواد سازگارتر استفاده کند تا خطر واکنش آلرژیک به حداقل برسد. این بررسی پیشگیرانه می تواند از بروز مشکلات پس از جراحی جلوگیری کند و نتیجه ای موفقیت‌آمیز به همراه داشته باشد.

ایمپلنت اشترومن

بررسی آلرژی‌ ها و حساسیت‌ های نادر به مواد ایمپلنت

جمع بندی:

به طور کلی، ایمپلنت اشترومن یکی از بهترین گزینه‌ های جایگزینی دندان است، اما برای همه افراد مناسب نیست. افرادی که مشکلات پزشکی جدی مانند دیابت کنترل‌ نشده، بیماری‌ های شدید قلبی، ضعف سیستم ایمنی یا پوکی استخوان پیشرفته دارند، ممکن است در کاشت ایمپلنت با چالش جدی مواجه شوند. همچنین افرادی که بهداشت دهانی را رعایت نمی کنند یا به مصرف مداوم سیگار و قلیان ادامه می دهند، شانس موفقیت ایمپلنت آنها به شدت کاهش می یابد. بررسی شرایط سنی، تراکم استخوان و عدم وجود حساسیت به مواد ایمپلنت از مراحل ضروری پیش از درمان است.

اگر به دنبال کاشت ایمپلنت اشترومن با بهترین کیفیت، ماندگاری بالا و قیمت مناسب هستید، کلینیک دندانپزشکی رایا دنتال یکی از بهترین انتخاب‌ هاست. این کلینیک با بهره‌ گیری از تجهیزات مدرن، تیم متخصص و تجربه فراوان در کاشت ایمپلنت اشترومن، خدماتی ایمن و تضمین‌ شده ارائه می دهد. در رایا دنتال می توانید با مشاوره رایگان و بررسی دقیق شرایط دهان و دندان، بهترین طرح درمان را دریافت کنید و با اطمینان کامل لبخندی زیبا و طبیعی داشته باشید.

سوالات متداول درمورد چه کسانی نمی‌ توانند از ایمپلنت اشترومن استفاده کنند؟

  1. آیا همه افراد می توانند ایمپلنت اشترومن بکارند؟
    خیر، افراد با مشکلات جدی پزشکی، تراکم استخوان ناکافی یا عادات مضر مانند سیگار کشیدن، کاندید مناسبی برای ایمپلنت نیستند.
  2. آیا ایمپلنت اشترومن دائمی است؟
    بله، در صورت مراقبت صحیح و رعایت بهداشت دهان و دندان، ایمپلنت اشترومن می تواند مادام‌العمر دوام بیاورد.
  3. آیا کاشت ایمپلنت درد دارد؟
    فرآیند کاشت تحت بی حسی موضعی انجام می شود و معمولاً بدون درد است؛ فقط ممکن است بعد از جراحی کمی تورم یا حساسیت وجود داشته باشد که موقت است.