ایمپلنت دندان برای افراد مسن

شکی نیست که در قرن بیست و یکم به عنوان نتیجه مستقیم پیشرفت تکنولوژی و تحقیقات علمی، امید به زندگی را افزایش می دهد که این تکنولوژی باعث پیشرفت انجام کاشت دندان مانند ایمپلنت دندان برای افراد مسن می باشد. با این حال، اگر نمی‌توانید بدون آگاهی از ظاهر، لبخند یا توانایی جویدن غذاهایی که می‌خواهید بخورید، به لذت بردن از چیزهای روزمره ادامه دهید، زندگی طولانی‌تر لزوماً به معنای زندگی بهتر نیست. دندان های از دست رفته یا پوسیده، بیماری لثه یا پروتزهای لق می تواند به شدت بر توانایی شما در تعامل و معاشرت با دوستان و خانواده تأثیر بگذارد و منجر به انزوای اجتماعی و حالت های اضطراب شود. در بدترین موارد حتی به افسردگی بالینی تبدیل می شود.

برای بیماران بالای 50 سال غیرعادی نیست که چند دندان از دست داده باشند. این وضعیت ممکن است منجر به این شود که برخی از بیماران از پروتزهای مصنوعی برای جایگزینی این دندان ها استفاده کنند. پروتزهای جزئی (بعضی از دندانها) یا پروتزهای کامل (همه دندانها) می توانند به بیشتر شدن دندان و از دست دادن استخوان کمک کنند و در نتیجه باعث بدتر شدن بیشتر دندانهای فرد شوند.

بافت لثه با موارد خطر پیشرفته تر ممکن است، زخم شود که منجر به آسیب غیرقابل برگشت لثه و استخوان (پریودنتیت یا بیماری لثه) می شود. دندان های مصنوعی هرگز به اندازه دندان هایی که جایگزین می شوند پایدار نیستند. آنها می توانند شل باشند و کنترل آنها دشوار است، بنابراین خوردن و صحبت کردن بسیار چالش برانگیز است. خوشبختانه، تحقیقات پزشکی و دندانپزشکی معاصر عوامل التیام استخوان، رشد و پیوند استخوان را اصلاح کرده است تا جراحان متخصص را قادر سازد تا درمان های ایمپلنت دندانی را به روشی قابل پیش بینی و مقرون به صرفه ارائه دهند. اما آیا ایمپلنت دندان برای افراد مسن واقعا ایده خوبی است یا برای کاشت ایمپلنت دندان خیلی پیر هستند؟

کاشت ایمپلنت دندان

کاشت ایمپلنت برای بیماران مسن

آیا دندان مصنوعی برای بیماران مسن خطرناک است؟

پروتزها اساساً “دندان های کاذب” هستند و اغلب از موادی مانند اکریلیک یا فلز ریخته گری ساخته می شوند و دندان های چینی یا پلاستیکی به آن متصل می شوند. پروتزهای مصنوعی از قالب های دندان ها و فک های بیمار ایجاد می شوند. اندازه، شکل و رنگ دندان بر اساس دندان های مجاور است.

پروتزهای مصنوعی برای متعادل کردن عوامل متضاد نیازهای ظاهری با نیازهای عملکردی (داشتن سطح تماس وسیع با لثه و سایر دندان ها برای بهبود ثبات) طراحی شده اند. پروتزهای مصنوعی را می توان قبل از برداشتن برنامه ریزی شده دندان آماده کرد تا در همان روزی که دندان ها برداشته می شوند، قرار داده شوند. معمولاً تقریباً سه تا چهار ماه پس از قرار دادن دندان مصنوعی، پروتزها نیاز به روکش (نوسازی سطح مناسب دندان مصنوعی) دارند. این به دلیل تغییر شکل استخوان پشتیبان پس از بهبودی محل های استخراج است.

معایب استفاده از دندان مصنوعی شامل ناراحتی ناشی از دستگاه ناپایدار، دستگاه بزرگی است که باعث گیج شدن، کاهش حس چشایی، مشکل در خوردن و صحبت کردن می شود (پرتزهای مصنوعی تمایل دارند در حین جویدن یا صحبت کردن حرکت کنند یا از جای خود خارج شوند). آنها همچنین نیاز به تمیز کردن و نگهداری و تجدید (جایگزینی های دوره ای به دلیل از دست دادن مداوم استخوان) دارند.

استفاده طولانی مدت از پروتزهای معمولی نیز می تواند به طور غیر قابل برگشتی به لثه ها و استخوان فک نگهدارنده آسیب برساند. این می تواند منجر به ناتوانی مزمن شود زیرا توانایی فرد مسن برای کنترل دندان مصنوعی در محیط های اجتماعی و عملکردی همچنان رو به وخامت است. به همین دلیل، برای تعیین اینکه آیا ایمپلنت های دندانی گزینه ای برای جایگزینی دندان های از دست رفته شما هستند یا خیر، به دنبال مشاوره متخصص باشید.

مزایای کاشت ایمپلنت دندان

کاشت ایمپلنت برای افراد مسن

فواید ایمپلنت دندان چیست؟

ایمپلنت‌های دندانی امکان جایگزینی دندان را فراهم می‌کنند که اساساً به خوبی دندان فعلی شما است، زیرا:

  • ایمپلنت؛ خود نگهدار است (به دندان های دیگر شما متکی نیست یا به آنها آسیب نمی رساند)
  • ایمپلنت؛ تاج روی فک شما ثابت می شود (مانند ریشه دندان)
  • ایمپلنت؛ ماندگاری بالایی دارد (در دهان‌هایی که به خوبی نگهداری می‌شوند، ممکن است از سایر درمان‌های دندانی بیشتر باشد)
  • ایمپلنت؛ با تکنیک های استاندارد بهداشت دهان و دندان (مسواک زدن، نخ دندان کشیدن، معاینه دندان) مراقبت می شود.
  • ایمپلنت های دندانی از تیتانیوم تجاری ساخته شده اند. ثابت شده است که این ماده در انسان بی اثر است و رشد سلول های استخوانی را مستقیماً روی سطح ایمپلنت تقویت می کند، بنابراین جایگزینی عالی برای ریشه دندان برای حمایت از روکش ها یا پروتزهای جدید برای بیماران ایجاد می کند.

آیا بیماران مسن کاندیدای خوبی برای ایمپلنت دندان هستند؟

پاسخ ساده این است: بله’. ایمپلنت های دندانی در افراد مسن یا هر بیمار با کاهش تراکم استخوان (پوکی استخوان/ استئوپنی) به همان اندازه موفق هستند و با همان قابلیت پیش بینی بیماران جوان تر بهبود می یابند. همچنین شایان ذکر است که پوکی استخوان، که اغلب با داروهای نگهدارنده استخوان (مثلاً بیس فسفونات هادرمان می شود، لزوماً بر نتیجه تأثیر نمی گذارد – البته توصیه های جراحی متخصص توصیه می شود.

به برخی از بیمارانی که با موفقیت درمان کرده‌ام، دندان‌پزشکان دیگری که قبلاً دیده‌اند، گفته‌اند: «شما استخوان کافی برای گذاشتن ایمپلنت‌های دندانی ندارید». من به عنوان یک جراح متخصص، طیف وسیعی از گزینه‌ها را برای قرار دادن ایمپلنت دندان بدون نیاز به پیوند استخوان یا جایگزینی (مثلاً ایمپلنت‌های زیگوماتیک) ارائه می‌دهم که به بیماران این امکان را می‌دهد تا مزایای غذا خوردن را برای لذت بردن و اعتماد به نفس در تعاملات اجتماعی تجربه کنند.

واقعاً سنی وجود ندارد که “برای درمان ایمپلنت دندان خیلی پیر” در نظر گرفته شود. یک فرد نسبتاً سالم می‌تواند به طور ایمن و قابل پیش‌بینی، ایمپلنت‌هایی قرار دهد که منجر به بهبود بسیار کیفیت زندگی می‌شود و به او کمک می‌کند تا یک رژیم غذایی مغذی متعادل و سبک زندگی فعال را حفظ کند. مانند فردی که دندان های طبیعی خود را دارد، اعتماد به نفس و جذابیت اجتماعی داشته باشد.

کاندیدای مناسب کاشت دندان

کانیدای مناسب کاشت ایمپلنت دندان

سایر گزینه های درمانی برای بیماران مسن

قبل از در نظر گرفتن هر گونه درمان ایمپلنت دندان، مشاوره با جراح متخصص ضروری است. دانش گسترده و تجربه گسترده یک جراح متخصص برای هدایت شما از طریق گزینه های بی شماری ضروری است. آنها می توانند گزینه های درمانی را با ترکیب آخرین تکنیک های کم تهاجمی با استفاده از راهنماهای سه بعدی و اسکن دیجیتال مبتنی بر سی تی ابداع کنند که بهبودی شما را تسریع کرده و عوارض احتمالی را کاهش می دهد. برخی از جنبه های درمان (مشاوره، سی تی اسکن، اسکن با پرتو مخروطی، پیوند استخوان از جمله لیفت سینوس) نیز در صورت ارائه توسط جراح متخصص کلینیک شبانه روزی رایا انجام می شود.

درمان ایمپلنت دندان را می توان در حالی که بیدار هستید (بی حسی موضعی) و یا در خواب (بی حسی عمومی) انجام داد. در هر دو مورد، این روش معمولاً به عنوان یک عمل جراحی روزانه انجام می شود. یک جراح متخصص به طور معمول در محیط‌های تئاتر بیمارستان عمل می‌کند، جلسات عمل منظمی را برگزار می‌کند و تجربه اطمینان از عبور ایمن شما را از هر روش بیمارستانی دارد.