ایمپلنت ساب پریوستال چیست؟
آیا می دانستید که دو نوع ایمپلنت دندان وجود دارد که به نام های ایمپلنت ساب پریوستال و اندوستئال شناخته می شوند. بسیاری از مردم با ایمپلنت های اندوستال آشنا هستند، زیرا این ایمپلنت ها بیشترین استفاده را دارند و در استخوان فک کاشته می شوند. انواع مختلفی از ایمپلنت های اندوستال وجود دارد که بر اساس اندازه، شکل و ابزار خاص مورد استفاده طبقه بندی می شوند. از سوی دیگر، ایمپلنت های ساب پریوستال در زیر لثه، اما بالای استخوان فک قرار می گیرند. به همین دلیل، گاهی اوقات آنها را به عنوان ایمپلنت های “روی استخوان” می شناسند.
ایمپلنت ساب پریوستال به جای اینکه مستقیماً در استخوان فک نصب شود، مانند ایمپلنت های اندوستال، از یک قاب فلزی استفاده می شود که بین استخوان فک و لثه اما در زیر پریوستئوم قرار می گیرد. (پریوستوم لایه نازکی از بافت بین لثه و استخوان فک است). ایمپلنت ساب پریوستال در بالای استخوان اما در زیر بافت لثه قرار می گیرد. از آنجایی که ایمپلنت به جای اینکه داخل استخوان فک نصب شود روی آن قرار می گیرد، مقدار استخوان موجود در فک یا شکل و حالت فک مهم نیست. زمان بهبودی ایمپلنت های ساب پریوستال معمولاً کوتاه تر از ایمپلنت های اندوستئال است؛ با این حال، زمان عمل جراحی هردو مورد تقریباً یکسان است.
ایمپلنت اندوستئال با اباتمنت و تاج
ایمپلنت های اندوستئال از سه قسمت اصلی ایمپلنت، اباتمنت و پروتز دندان تشکیل شده اند. خود ایمپلنت شبیه یک پیچ کوچک است که معمولاً از تیتانیوم ساخته می شود. در برخی موارد، ایمپلنت دنان ممکن است سرامیکی نیز باشد. اباتمنت یک قطعه اتصال دهنده کوچک است که برای قرار گرفتن در ایمپلنت طراحی شده است که در نهایت پروتز دندان به اباتمنت چسبانده می شود. بسته به تعداد دندان های از دست رفته، می توان از ایمپلنت اندوستال برای حمایت از تاج، بریج یا پروتز دندان استفاده کرد.
از آنجایی که ایمپلنت های ساب پریوستئال در استخوان قرار نمی گیرند، ساختار آنها با ایمپلنت های اندوستئال بسیار متفاوت است. در ایمپلنت های ساب پریوستئال به جای استفاده از پیچ ایمپلنت برای تثبیت، از یک فریم فلزی استفاده می کنند که روی استخوان فک و زیر لثه قرار می گیرد. این فریم فلزی دارای یک سری پایه است که برای پشتیبانی از قرار دادن پروتز دندان مانند تاج، بریج یا پروتز استفاده می شود.
تفاوت ایمپلنت ساب پریوستئال و اندوستئال
هر دو نوع ایمپلنت برای قرار گرفتن در استخوان فک نیاز به جراحی جزئی دندان و لثه دارند. با این حال، هر نوع ایمپلنت دندانی به دلیل ساختار متفاوتی که دارد، روش متفاوتی نیز برای کاشت دندان دارد. ایمپلنتهای اندوستال کمی پیچیده تر هستند و زمان بیشتری می خواهند زیرا در استخوان قرار میگیرند.
برای قرار دادن ایمپلنت اندوستال، دندانپزشک شما برشی در لثه ایجاد می کند، استخوان فک را سوراخ می کند، ایمپلنت دندانی را قرار می دهد، ترمیم موقت را به آن متصل می کند و سپس لثه ها را در اطراف ترمیم بخیه می زند. در برخی موارد، روش های تکمیلی مانند پیوند استخوان یا لیفت سینوس نیز باید انجام شود تا اطمینان حاصل شود که توده استخوانی کافی برای حمایت از ایمپلنت در حین بهبودی وجود دارد.
برای قرار دادن ایمپلنت ساب پریوستئال، دندانپزشک شما یک برش کوچک در لثه ایجاد می کند سپس زیر بافت لثه را سوراخ می کنند تا جایی برای پایه فلزی آن ایجاد کند. هنگامی که پایه فلزی درون استخوان قرار می گیرد، لثه ها را بخیه می زنند و برای التیام و بهبود به آن زمان می دهند.
کدام ایمپلنت برای کاشت دندان بهتر است؟
هنگام انتخاب نوع ایمپلنت، مهم است که به یک متخصص ایمپلنت دندان مراجعه کنید تا تعیین کنید چه نوع ایمپلنتی برای نیازهای دندانی شما مناسب است. به طور کلی، ایمپلنت های ساب پریوستال برای افرادی که توده استخوانی کافی برای حمایت از ایمپلنت اندوستال ندارند، ایده آل هستند.
با توجه به آنچه گفته شد، برخی از متخصصان ایمپلنت، حتی در صورت کمبود توده استخوانی، همچنان ایمپلنت اندوستال را به ایمپلنت های ساب پریوستال توصیه می کنند. این به این دلیل است که ایمپلنتهای اندوستئال در مقایسه با ایمپلنتهای ساب پریوستال، میزان موفقیت بسیار بالاتری دارند. با این حال، در مواردی که فاقد توده استخوانی کافی هستید، دندانپزشک ایمپلنت شما احتمالاً یک روش تکمیلی مانند پیوند استخوان یا لیفت سینوس را برای ایجاد توده استخوانی قبل از قرار دادن ایمپلنت دندان توصیه میکند.
در برخی موارد، متخصص ایمپلنت دندان شما همچنین ممکن است نوع خاصی از ایمپلنت اندوستال را به نام ایمپلنت زیگوماتیک توصیه کند. ایمپلنت های زیگوماتیک، ایمپلنت های بسیار بلندی هستند که برای حمایت در استخوان زیگوماتیک قرار می گیرند. از آنجایی که استخوان های زیگوماتیک یا گونه مانند استخوان فک توده استخوانی را از دست نمی دهند، می توانند پایه محکمی برای ایمپلنت های دندانی حتی در بیمارانی که دچار تحلیل استخوان شده اند فراهم کنند.
چه کسی کاندیدای خوبی برای ایمپلنت های زیر پریوستال است؟
ایمپلنت های ساب پریوستال معمولاً برای بیمارانی توصیه می شود که به ایمپلنت دندان نیاز دارند اما فاقد استخوان فک کافی برای قرار گرفتن پایه اندوستال هستند. کودکان خردسال یا آنهایی که دندانهایشان هنوز در حال رشد است معمولاً کاندیدهای خوبی برای روش ایمپلنت ساب پریوستال نیستند، زیرا در ساخت فریم دندانی که با رشد دندان های آنها تنظیم میشود، مشکل دارند.
ایمپلنتهای ساب پریوستال اغلب برای کسانی توصیه میشود که استخوان فکشان دیگر در حال رشد نیست، اما نمیتوانند پشتیبانی ساختاری برای ایمپلنت اندوستال، صرفنظر از دلیل فقدان استخوان فک، فراهم کنند. با این حال، اگر استخوان فک به دلیل بیماری، مانند بیماری پریودنتال، تحلیل رفته باشد، بیماران باید تلاش های بهداشت دهان و دندان خود را بهبود بخشند تا این روش موفقیت آمیز باشد.
سخن آخر
ایمپلنت های ساب پریوستال می توانند راه حل ایده آلی برای کسانی باشند که خواهان لبخند زیبایی هستند. ایمپلنت های اندوستال نیز راه حل خوبی برای جایگزینی دندان های از دست رفته بیمارانی است که فاقد ساختار استخوانی کافی برای حمایت از ایمپلنت هستند. اکثر افراد کاندیدای خوبی برای عمل ساب پریوست هستند، اما در نهایت دندانپزشک شما این تصمیم را خواهد گرفت که کدام ایمپلنت برای شما مناسب تر می باشد.
میزان شکست در این روش معمولاً به دلیل مراقبت های بعدی نامناسب یا عدم رعایت توصیه های دندانپزشک شما می شد بالا باشد. از آنجایی که برای این روش داروی بیهوشی دریافت خواهید کرد، هیچ گونه دردی را در طول عمل احساس نخواهید کرد.
Leave A Comment